Şekerin Tadı Kalmadı! - Ayhan ONGUN

Şekerin Tadı Kalmadı!

Yazar: Ayhan ONGUN |  Tarih: 11 / 04 / 2018 |  Yazı Okunma: 143

---

Son günlerin en çok konuşulan gündemi, Özelleştirilme kapsamında satışa çıkarılan Şeker Fabrikaları oldu. Muhalefet partilerinin “Şeker Vatandır, Satılmaz.” Şeklindeki tepkilerine karşın daha şimdiden 4 fabrika değerlerinin altında fiyatlarla daha önceden belirlenmiş firmalara satıldı.

Anlaşılan o ki; bu olay iktidarla muhalefetin seçimlere yönelik başlattığı mücadelenin en önemli konularından biri olacak.

Şeker Fabrikalarının özelleştirilmesi, uygulanan bir ekonomik sistemin sonucu olsa, sanırım bu denli üzerinde tartışma yapılmayabilirdi.

Devletin küçülmesi, giderek ekonomiden çekilmesi şeklinde bildiğimiz, devletçi ekonomiden karma ya da liberal ekonomiye geçilmesi sürecinde Kamu İktisadi teşekküllerinin özel sektöre devri kaçınılmazdır.

Ancak Mustafa Kemal’in cumhuriyet döneminde bir fabrika açılışında söylediği “Efendiler, günü geldiğinde bu teşebbüsler, yerli müteşebbislere devredilecektir.” Şeklindeki yaklaşımında ifade ettiği yerli vurgusuna bugün ne kadar uyulmakta, hep birlikte görüyoruz.

Katar ve Lübnan sermayesinin, yerli işbirlikçiler eliyle sahip olduğu yatırımlar nedeniyle oluşan toplumsal endişe ve tepki, bugün şeker fabrikaları üzerinde yoğunlaşmış görünüyor.

Bizlerin çocukluğundan bu yana hep” üç beyazdan uzak durun” denerek şekerin zararlarından söz edilirken bugün birden bire bu şeker sevgisi nereden çıktı demeyin.

Aslında muhalefet; şekerden çok onun üretildiği pancara sahip çıkması gerekirken, son günlerdeki sıcak gelişmelerden dolayı oluşan vatan hassasiyetinden yola çıkarak “Şeker vatandır, satılmaz” sloganını öne çıkardı.

Oysa endüstriyel bir ürün olan şeker değil, şekeri ürettiğimiz pancar gibi, kumaşı dokuduğumuz pamuk gibi, ekmeği yaptığımız buğday gibi, fındık, zeytin, üzüm, incir gibi yerli değerlerimizin üretildiği toprağa vatan deriz.

O zaman şeker değil, pancardır vatan; pamuktur, buğdaydır, fındık, zeytin, üzüm, incirdir vatan!

İster nişasta bazlı olsun, ister tatlandırıcı şeklinde, şeker; zaten sağlığımız için pek gerekli olan bir ürün değildir. Ama sigara sağlığa zararlı diye tütün üretiminden vazgeçemeyeceğimiz gibi, tarımsal üretimimizde önemli bir yere sahip olan pancar üretiminden vazgeçmemiz de mümkün değil.

Her konuda olduğu gibi bu konuda da bir kavram kargaşası yaşanıyor.

Uzun yıllar devletin sırtında bir kambur olarak duran ve çoğu zaman siyasilerin arpalığı haline getirilen Kamu İktisadi Teşekküllerinin sistemli olarak yerli özel sektöre devri, aslında kabul edilebilir bir politikadır.

Bu noktada muhalefet, derdini anlatmakta, sorunu doğru biçimde halka aktarmakta zorluk çekiyor.

Ekonomik açıdan pancar üretiminin tarımsal kalkınmamız için yaşamsal öneminden çok, şekeri ve fabrikaları öne çıkararak iktidara savunma alanı açıyor.

Yapılacak bu özelleştirmelerin ihale kurallarına uygun yapılmadığı, satın alan firmaların üretim yapmaktan çok fabrikaların arazilerini değerlendirmeyi amaçladıkları, bu süreç de çalışanların işten çıkarılarak mağdur edilecekleri konusunda kuşkusuz hepimizin endişeleri var.

Ancak bu konu “sattırmayız” denip geçilecek kadar basit bir konu değil.

Muhalefet partilerinin öncelikle kendi iktidarlarında nasıl bir ekonomik model uygulayacaklarını halka çok net ve açık biçimde anlatmaları gerekir.

Yoksa! yarın gerçekten hantal, üretim yapamayan, zarar eden bir devlet kuruluşunun iyi niyetlerle özelleştirilmesi kararını halka anlatmakta çok zorlanırsınız.

Ya! “biz devletçi ekonomiye devam edeceğiz” diyeceksiniz, ya da stratejik öneme sahip kimi alanlar dışında devletin ekonomiye doğrudan müdahale etmesine karşı olan bir sistemi savunacaksınız.

Tıpkı eğitimde, sağlıkta, ulaşım alanında olduğu gibi, iktidar karşıtlığı üzerinden toptancı bir karşı çıkış değil, kendi projelerinizin daha doğru ve gerçekçi olduğunu halka kabul ettirmek durumundasınız.

Artık günümüzde benim gibi toplumun çoğunluğu şekerden uzak durmaya çalışıyor.

Yani demem o ki; benim için şeker fabrikaları değil önemli olan, şekerin hammaddesini üreten pancar üreticisi köylülerdir, ekim alanı her geçen yıl daha da daralan pamuk üreticisidir. Fındık, zeytin, üzüm, incir üreten yoksul çiftçilerdir.

Yaklaşan seçimler nedeniyle iktidarla muhalefetin bir hesaplaşma alanı olmak yerine bu üretim alanlarına ve yoksul köylüye, onun ürünlerine sahip çıkmaktır önemli olan.

Her şeye rağmen toplumda oluşan bu duyarlılığı daha yaratıcı eylemlerle beslemek, halkta karşılık bulacak proje ve politikalar geliştirmek zorundayız.

Yazarın diğer yazıları
Çözüme Odaklanmak Gerek Özrü Kabahatinden Büyük! Demokratik Halk Muhalefeti Türkiye Nereye Koşuyor! Muhalefet Anlayışını Değiştirmek Gerek! Yeni Sisteme Yeni Muhalefet! Yüzleşmeden Aynaya Bakanlar Galip, Mağlup Olur Mu? İnanmakla Başlar Her Şey! Kıraathane Projesi Ve Sebil Geleneği Kendini Güncelleyen Kazanır Darbeye Devrim Diyenler Hamama Giren, Terler! Kudüs'teki Lastikler Benim Yüreğimi Yakıyor Siyasette Liyakatın Önemi Anadolu Medya Buluşması 24 Hazirana Doğru Erken Seçim Olur Mu? Şekerin Tadı Kalmadı! Bir Gece Ansızın Barış Gelir Mi? Getto/Dışardakiler-İçerdekiler Biz Niye Seçim Yapmasını Beceremeyiz? Çocuk Satıcıları Niye Ortaya Çıkarılamıyor? Tecavüzcünün İyi Hali Nasıl Olur? Suriye’ Ye Sivil Bakış!.... BANA SEVMEYİ ANLAT! Açık Ve Net Söylüyorum! Davos’tan Afrine Sivil Bakış CHP’De Solcu Olmak Zor İş! 2017’Den Geriye Ne Kaldı? Kanun Açıklama Gerektirir Mi? Çocuklar Ve Gençler Kurtaracak Dünyayı KİM DOST, KİM DÜŞMAN? AK PARTİ DE NELER OLUYOR? Masum Değiliz, Hiçbirimiz! Yazmak, Her Gün Yeniden Doğmaktır YÜREĞİ ELLERİNDE GEZEN ADAM BU NASIL HALK İRADESİ Müftülerin Nikah Kıymasında Israr Niye? SİYASETİN HIZI BAŞ DÖNDÜRÜYOR OHAL YETSİN ARTIK! EĞİTİMDE SİYASET OLUR MU? YAŞAM DEVAM EDİYOR! GELECEĞİMİZİ KURBAN ETMEYELİM Bayram Öncesi Memleketimden İnsan Manzaraları İstifa O Kadar Da Zor Değilmiş! İSTENMEYEN OLAYLAR!....... AFFET BİZİ ÇOCUK! DARBEYE DARBE DİYEBİLMEK! ADALET İÇİN ADİL OLMAK GEREK AÇIK HAVA İYİ GELDİ! YALNIZCA ADALET YETERLİ MİDİR? BU YOLUN SONU NEREYE ÇIKAR? ULUSLARARASI İLİŞKİLERDE DOSTLUK OLUR MU? METAL YORGUNLUĞU BİZ BU FİLMİ DAHA ÖNCE DE GÖRDÜK! TÜRKİYE BU AYIBI KALDIRAMAZ YABANCI DÜŞMANI DEVRİMCİLER! BAŞARIYI KRİZE DÖNÜŞTÜRMEK DENİZ BAYKAL KENDİNİ TARİF EDİYOR! HAKLARIMIZIN TÜMÜNÜ KULLANMAK ZORUNDA DEĞİLİZ REFERANDUMDA HALK KAZANDI Tahammül Kültürümüz Yok! REFERANDUM İÇİN HALK NE DİYOR? YAPICI SÖYLEM ÖNERİSİ KÜRESEL SİSTEMDE DUYGUSALLIĞA YER YOK! TERCİHLERİMİZ NEYİ İFADE EDİYOR? KORKULARIMIZ YAŞAMIMIZI KARARTMASIN SAVAŞA HAYIR, BARIŞA EVET! SEVGİYE DAİR YAPAMADIKLARIMIZ REFERANDUM SONRASINI KONUŞAN YOK Barış Dilini Öğrenmek Zorundayız HAYRA MI YORMAK GEREK? TERÖRİST ÖLDÜREREK TERÖRÜ BİTİREMEYİZ! Yüreğim Üşüyor Be Gülüm TERÖR VE GÜVENLİK ÇOK MU YORDUK YÜREĞİMİZİ? KÜRESEL TERÖR ÖRGÜTÜ (KTÖ) YÜREĞİM AĞLIYOR BE GÜLÜM! YİNE BİR BAYKAL KLASİĞİ KIRALIM ŞU PUTLARI ÖZÜRÜ KABAHATİNDEN BÜYÜK! HANİ DİKLENMEYECEKTİK! BİR ÜLKE DÜŞÜNÜN! CUMHURİYET’TE NELER OLUYOR? AKLINIZA MUKAYYET OLUN! NE ZAMAN NORMALLEŞECEĞİZ? YENİ FAİLİ MEÇHULLER Mİ OLACAK? BARIŞIN DÜŞMANI, NEFRET! YILMAZ GÜNEY’SİZ ADANA FİLM FESTİVALİ NE ZORDUR BAYRAM YAZILARI İÇERİDE BARIŞI SAĞLAMADAN, BÖLGEDE BARIŞ NASIL SAĞLANACAK? BANA BÖYLE MAHZUN BAKMA ÇOCUK! YUREĞİMİZ ALEV ALEV DEĞİŞİME DİRENMENİN DAYANILMAZ HAFİFLİĞİ NEREDE KALMIŞTIK (NORMALLEŞMEK ZORUNDAYIZ)

Henüz yorum bulunmamaktadır. İlk yorumu siz yapabilirsiniz.

Ad, Soyad	*
E-Mail	*
	Kalan karekter sayısı:
Yorum	*
	Güvenlik kodunu giriniz: *
	(* Doldurulması zorunlu alanlar)