Zero’nun İşgale Karşı Giriştiği Ölüm Kalım Mücadelesi - Av. Mahmut ALINAK
Zero’nun İşgale Karşı Giriştiği Ölüm Kalım Mücadelesi
Yazar: Av. Mahmut ALINAK | Tarih: 02 / 06 / 2021 | Yazı Okunma: 407
İşgale alışmak bir yönüyle onun bir parçası olmak ve köleleşmektir.
Ama işgale alışmayan ve şanlı direnişler sergileyenler de var.
Zero işte onlardan biridir.
Geçen Mayıs’ta ev hapsi şartıyla Kars Cezaevi’nden çıkınca, köyüm Mewreg’e geldim.
Böylece koca bir yılı burada geçirdim.
Sarıya çalan beyaz tüyleri siyah çizgilerle beneklenen bir horozum..
Ve bir de Reşé, Zeré ve Qemer adında üç tavuğum var.
Horozumun adı Zero’dur.
Zero, ailesine karşı olabildiğince müşfik, dünyalar tatlısı bir horozdur. Aramızda uyumlu, hoş bir ilişki var.
Tilki Gidip Kasaptan Et Mi Satın Alacak
Ne var ki, tilkiler bize rahat yüzü vermiyor. Etrafta sinsi sinsi dolanıp duruyorlar. Daha geçenlerde şen şakrak halleri nedeniyle Déllé adını verdiğim bir tavuğumu çaldılar. Üzüntümü paylaştığım kuzenim Mehmet, “Tilki ne yapsın; gidip kasaptan et alacak hali yok ya!” dedi gülerek.
Zero ve ailesini tilkilerden sakınmak için tüm gün içeride tutmaya gönlüm razı olmuyor. Onları bir sabah, bir de ikindi vakti bir süreliğine dışarı çıkarıp başlarında bekliyorum. Zero başka horozlarda görmediğim bir uysallıkla ne zaman istesem arkasında ailesiyle kümesin yolunu tutuyor.
Zero’nun sakin hayatı iki gün önce büyük bir sarsıntı geçirdi.
Köyden bir arkadaşım bana bir horoz hediye etti. Kızıl renkteki o horoz Zero’dan daha da yapılıydı. Uzun sarı bacakları, parıl parıl parlayan azametli göğsü ve gururla öne uzattığı görkemli boynuyla dünyaya meydan okuyan bir havası vardı.
Akşamüzeriydi. Onu kümese daha yeni koymuştum ki, içeride kıyamet koptu. Ben telaşla kümesin kapısını açınca, tavuklar itişip kakışarak kendilerini dışarı attılar. Zero ve diğer horoz toz duman içinde kıyasıya bir savaşa tutuşmuşlardı.
Bahçe Bir Savaş Alanına Döndü
Kümese girip onları zar zor ayırabildim. Gelin görün ki, kavgayı alt alta üst üste bir boğuşmayla bahçede de sürdürdüler. Tüyleri havada uçuşuyordu.
Böyle hırçın ve yıkıcı bir horoz kavgasına ilk defa şahit oluyordum.
Onları tekrar ayırdım ama bu da pek bir işe yaramadı; kavgaya soluksuzca devam ettiler.
Ben tekrar müdahale ettim, ama saniyesinde yine kapıştılar.
Zero çıldırmış gibiydi, yurdunu başkasıyla paylaşmak istemiyordu.
İkisi de kanlar içinde kalmıştı. İtiraf etmeliyim ki, Zero’ nun beyaz kıyafetini öyle kanlar içinde görmek içimi acıtıyordu.
Bu böyle sürüp gidemezdi. Ya biri ötekinin üstünlüğünü kabul edip teslim olacaktı, ya da ikisi de yorulup kavgayı bırakacaklardı. Yoksa birlikte yaşayamayacaklardı.
Ben bu düşünceyle kenara çekilip, kavganın sonu ne olacak diye merakla bekledim.
Zero Gözlerimi Kamaştırıyordu
Zero rakibinin tahripkâr gücü karşısında sık sık yere düşüyor ama yine de kavgayı bırakmıyordu.
Bir ara nasıl olduysa sırtüstü yere devrildi. Öteki horoz üstüne çullanıp hançer sivriliğindeki gagasını boğazına sapladı. Zero altta bir iki çırpındı, sonra da ayakları havada ölü gibi hareketsiz kaldı.
Ben kaygıyla atılıp Zero’nun boğazını parçalamaya çalışan horozu geri çektim. Zero yattığı yerde bir iki debelendi, sonra kanlar içinde ayağa kalkıp tekrar hücuma geçti. Gelgelelim kendini yine yerde buldu.
Anlaşıldı ki, bu kavga bitmeyecekti; iş bana düşmüştü.
Onları tekrar ayırıp birbirinden uzaklaştırdım.
Belli ki, geceyi aynı yerde geçiremeyeceklerdi.
Zero’yu ailesiyle birlikte kümese, öteki horozu da kalorifer dairesine koydum.
Akşam sık sık o çılgın kavga geldi gözümün önüne. Zero’ya hayran kalmıştım ama ne yazık ki rakibi ondan kuvvetliydi. Yenilgi onun için kaçınılmaz görünüyordu.
Ertesi gün Zero bir gözü kapanmış olarak kümesten dışarı çıktı. İmbiği paramparça olmuştu. Yüzü yara bere içindeydi. Üstündeki kanlar kuruyup kahverengiye dönmüştü.
Öteki horoz dışarı çıkınca, Zero yıldırım gibi gürleyerek üstüne atıldı. Kaşla göz arasında tekrar kavga başlamıştı.
Zero ağır darbeler alsa da yenilgiyi kabul etmiyordu. Yerden kalkıp tekrar tekrar saldırıyordu.
Öteki horoz burada huzur bulamayacağını anlamış olacak ki, kavgayı ayırdığım bir andan istifade ederek bahçe duvarının üstünden atlayıp hızla uzaklaştı.
Zero ailesini çembere alıp etrafında dört dönerken..
İlkokul yıllarımda kuzu otlattığım karşıdaki yamaca yüzünü dönüp, muzaffer bir edayla gürül gürül öttü.
Unutulmayan acının adı: HALEPÇE | |
Murat AKKUŞ |
HAMAS Mı FKÖ Mü? | |
Av. Haydar MIZRAK |
Yerelden Çok Ülkenin Kader Seçimi | |
Yusuf YILDIRIM Em.İl.Trm.Mdr. |
Yerel yönetimlerde kültürel çalışmalara sosyolojik bir bakış | |
Prof. Dr. Ahmet ÖZER |
Adar û Jenosîd Adar û Newroz | |
Mehmet AVCI |
Bu ne sevgi ah!.. | |
Ayhan ONGUN |
Kadınlar da Erkekler Kadar Zordur... | |
Fakir YILMAZ |
Göz Yetmez Yüreğinle Gör Beni | |
Ziya Yıldırım GÜNTEKİN |
Maxmur’da Ölmek Zamanı | |
Av. Mahmut ALINAK |
Iğdır'da Dilenci Kirliliği | |
Fatma Çetin KABADAYI |
Hrant Dink Cinayeti Ne Zaman İşlendi? | |
Hasan ÇATAK |
Topçu Bebel Garcia nın Franko Faşizmini Mundar Ettiği Eylem | |
Daşkacı EWDO |
Iğdır Belediyesi
Iğdır İl Emniyet Müdürlüğü
Iğdır İl Tarım Müdürlüğü
Çevre Ve Şehircilik İl Müdürlüğü
Iğdır İl Milli Eğitim
Iğdır İl Sağlık Müdürlüğü
Iğdır İl Özel İdare
Iğdır Gençlik ve Spor
Iğdır Havalimanı
Iğdır SGK
Iğdır TSO
Iğdır Barosu
Aralık Belediyesi
Karakoyunlu Belediyesi
Tuzluca Belediyesi
Halfeli Belediyesi
Cumhuriyet Gazetesi
Karar Gazetesi
Fotomaç Gazetesi
DHA
Artı Gerçek
Milli Gazetesi
Azerbaycan Haber Ajansı
Agos Gazetesi
OdaTv
Gazete Duvar
Tele1
Ermeni Haber Ajansı
KrdNews
Amerika'nın Sesi
Evrensel Gazetesi
Haber Önü
Sözcü Gazetesi
• Rûdaw
• Bernamegeh
• Kürdistan24
• Kundir
• Şalom Gazetesi
• Mezopotamya Ajansı
• Bitlisname
• JİNNEWS
Sitemizdeki yazı, fotoğraf ve haberlerin her hakkı saklıdır. İzinsiz veya Kaynak gösterilmeden kullanılamaz.
Tasarım ve Programlama: Iğdır Doğuş Gazetesi